نوشته شده در تاریخ دوشنبه 91/9/27 توسط | نظر
الهی…
الهیآواره ی این دنیای رنگارنگت شده ام…دنیایی که جایگاه ما ولی از ما نیست…
الهی… نمی دانم چه سود است از این آمدن و رفتن بی حاصل ما…ولی این را خوب می دانم که رحمت تو بی حکمت نیست…صبری شاید ما را…
الهی… ما را به حال خود وامگذار که ریشه ی تنهایی ما را تا ابد در این دیار غربت زمین گیر کند..بنمای خانه ام را..تا لحظه ای در آن بیاسایم…جانی
تازه کنم..نفسی بکشم…خانه ی من کجاست..کجاست…
