سلام
یه نگاه به پام های تبریک عید تاحالا انداختین !!؟؟
از لحاظ معنیو مفهوم معمولا اینجورین :
معمولی ترینش !!
سال نو مبارک !
یکم ادبی !
تو بهار منی و من به بهارم بهار رو تبریک میگم ...!!!!
یکم ایرانی !!!
عید نوروز این عید باستانی ایران مبارک !!
یکم رفاقتی !!
از اینکه مارو تو خونه تکونی دلت دور ننداختی ممنون ! عیدت مبارک !
و ....
و....
و....
خب حالا آرزو ها رو ببینین
معمولی ترینش !!
سال خوبی داشته باشی !!!
یکم ادبی !!
امیدوارم سالی به گرمای بهار داشته باشی !!
(اینارو دارم فی البداهه میگم ها!! باز نگین چقدر مزخرف نوشته !! منظورم معنیه!!!)
یکم ایرانی !!!
امیدوارم همواره نام ایران و ایرانی تکان دهنده جهان باشد !!!
یکم رفاقتی !!
امیدوارم به رفاقتمون به آخرش برسه !!!
و....
و....
و....
خب حالا سال گذشت و اولین جمعه سال شد و یه آقایی یه صدایی از یه جایی به گوشش میرسه (البته با خوشبینانه ترین حالت):
یا بن الحسن روحی فداک
متی ترانا و نراک !!!!!!
بعد میشینه و یکم به خاطر فراق از امامش گریه می کنه!!!
.....
یعنی من ک هیچی !!
اگه یکی از بیرون هم به این قضیه ماها نگاه کنه چی میگه !!؟؟
نمیگه اینا با خودشون مشکل دارن !؟
نمیگه اینا هروفت کم میارن دنبال امام زمانشون هستن !!!؟؟
نمیگه امام زمان برا اینا فقط یه حرفه !!!؟؟؟
نمیگه امام زمان شده اسباب بازی که اینا هروقت حوصلشون سر رفت برن سراغش !!!؟؟؟
بیاین زندگی هامون رو هدفمند کنیم و راس هدف هامون انتظار فرج باشه
(باز نگین این مطلب خودش شعاره !!! در اینکه منم دارم شعار میدم شکی نیست!!
اما شما موضوع رو بچسبید نه به من !!)
بازم اگه حرفی هست من در خدمتم !!!
