شمالم تا جنوبم عشق

چه خاک و گندمی دارم

صدام یاری کنه باید

بگم چه مَردمی دارم

بگم این حق هیچ کس نیست

که با ثروت فقیر باشه

کسی که فرش می بافه

نباید رو حصیر باشه

اگر چه سختی از انسان

یه کوه درد می سازه

ولی از مردم ما درد

داره یک مرد می سازه

شمالم تا جنوبم عشق

چه خاک و گندمی دارم

صدام یاری کنه باید

بگم چه مَردمی دارم

نگا کن بچه های کار

چه جور تو آب و آتیشن

توی این روزهای سخت

کمک خرج پدر می شن

منو تو مردمی هستیم

که گنج از رنج می سازیم

به این تاریخ خورشیدی

به این فرهنگ می نازیم

منو تو مردمی هستیم

که آینده تو مشت ماست

که از هفتاد نسل قبل

هزار اسطوره پشت ماست